Naczynia liturgiczne to inaczej mówiąc naczynia, które w liturgii chrześcijańskiej służą do sprawowania mszy świętej i w których przechowuje się i przenosi wodę, wino i hostię, oraz które służą księdzu do czynności takich jak obmycie dłoni. W zależności od funkcji, którą sprawują, wykonane są z różnych materiałów, od metali szlachetnych, przez srebrzoną lub pozłacaną stal, po drewno, kamień a nawet bursztyn. Wszystkie naczynia, które w liturgii pełnią najważniejszą funkcję, tj. mają kontakt z winem i hostią, są złote lub pozłacane.
Renowacja naczyń liturgicznych
W wielu parafiach nierzadko używa się naczyń zabytkowych, ale nawet te nowocześniejsze poprzez regularne używanie, kontakt z winem, powietrzem, czasem słońcem i kurzem, mogą wymagać odnowienia.
W zależności od materiału naczynia i efektu, jaki po odrestaurowaniu chce się osiągnąć, renowacja naczyń liturgicznych opiera się zwykle na naprawie uszkodzeń i dorabianiu brakujących elementów oraz odnowieniu powłoki naczynia. Zwykle pierwszym krokiem jest piaskowanie lub szkiełkowanie (podobne do piaskowania, jednak w tym procesie wykorzystuje się szklany granulat). Następnie naczynie może podlegać złoceniu, srebrzeniu lub niklowaniu w przypadku naczyń metalowych oraz innym zabiegom, takim jak patynowanie, polerowanie lub lakierowanie.
Zabiegi przeprowadzane po procesie renowacji
Najczęściej patynowanie stosuje się w przypadku naczyń, które po procesie renowacji powinny wyglądać na starsze lub na zabytkowych, które po nałożeniu nowej powłoki wydają się być zbyt jednolite kolorystycznie. Lakierowanie z kolei to najczęstsza z metod zabezpieczania naczyń drewnianych. Daje również możliwość całkowitej zmiany wyglądu przedmiotu, w zależności od rodzaju zastosowanego lakieru (błyszczącego lub matowego, bezbarwnego lub kolorowego).
Wszystkie te czynności powinny być wykonywane wyłącznie przez wykwalifikowanych specjalistów. Zwykle renowację naczyń mszalnych mają w ofercie pracownie brązownicze, które są jednocześnie producentami naczyń np: Sacrum.
