Relikwiarze to pojemniki na relikty. Mogą to być faktyczne szczątki fizyczne świętych, takie jak kości, kawałki odzieży lub jakieś przedmioty związane ze świętymi lub innymi postaciami religijnymi. Autentyczność każdej z reliktów jest często przedmiotem dyskusji. Z tego powodu zawartość relikwiarzu powinna posiadać dokumentację pochodzenia reliktu.
Relikwiarze
Wykorzystanie relikwiarzy stało się ważną częścią praktyk chrześcijańskich już od co najmniej IV wieku, początkowo w kościele wschodnim, który przyjął praktykę przenoszenia i dzielenia ciał świętych dużo wcześniej niż zachód. Prawdopodobnie dlatego, że w nowej stolicy Konstantynopolu, w przeciwieństwie do Rzymu, brakowało pogrzebanych świętych.
Ponieważ same relikwie były uważane za cenniejsze niż kamienie szlachetne i złoto, z czasem za właściwe uznano to, aby były one ozdobione w pojemnikach wykonanych lub pokrytych złotem, srebrem i klejnotami.
Wiele relikwiarzy zostało zaprojektowanych z myślą o przenoszeniu, gdyż relikwie często były wystawiane publicznie lub wykorzystywane w podczas świąt chrześcijańskich. Także pielgrzymki często koncentrowały się na czci relikwii. Wierni często oddawali cześć relikwiom, kłaniając się przed relikwiarzom lub całując je.
Używanie i produkcja relikwiarzy trwa do dziś, zwłaszcza w krajach chrześcijańskich i rzymsko-katolickich. O ile najwcześniejsze relikwiarze były często prostymi prostokątnymi pudełkami, o tyle obecnie, na znak szacunku dla relikwii, przyjmuje się, że relikwiarze powstające w pracowniach brązowniczych jak np: Sacrum, powinny zostać stworzone z materiałów najwyższej jakości.
